Aantrekkelijke sectoren voor langetermijnbeleggers
Aandelen 4 minuten leestijd
Peter Garnry
Chief Investment Strategist
Samenvatting: Hoe kunt u als belegger het potentieel van de zorgsector optimaal benutten? En welke strategieën bestaan er om risico’s in de energiesector te beteugelen? Peter Garnry, Hoofd van Saxo Strats, wikt en weegt.
Belangrijkste punten:
- De zorgsector zal naar verwachting op de lange termijn het meest aantrekkelijke rendement behalen, gedreven door de hoge verwachte reële winstgroei.
- De energiesector kent weliswaar een hoog dividendrendement, maar zal naar verwachting een negatieve reële groei kennen als gevolg van factoren als elektrificatie.
- Beleggers kunnen het langetermijnrendement inschatten door rekening te houden met factoren als dividendrendement, terugkooprendement en reële winstgroei op de lange termijn.
De gezondheidszorg is de meest aantrekkelijke sector
Sectoren zoals thema's zijn een goede manier om de aandelenmarkt te filteren en vormen manieren om een portefeuille te diversifiëren of blootstelling aan de juiste langetermijntrends te krijgen. MSCI, 's werelds grootste indexaanbieder, heeft 11 sectoren gedefinieerd (zie onderstaande tabel) die allemaal een ander deel van de economie en de aandelenmarkt bestrijken. Vier daarvan (energie, basisconsumptiegoederen, gezondheidszorg en nutsvoorzieningen) worden als defensief gedefinieerd, wat betekent dat ze minder gevoelig zijn voor veranderingen in de economische cycli (veranderingen in de economische groei). Dus welke sectoren bieden op basis van de gegevens die we vandaag hebben de meest aantrekkelijke langetermijnrendementen?
Zoals uit onderstaande tabel blijkt, zijn de vier meest aantrekkelijke sectoren gezondheidszorg, IT, financiële dienstverlening en energie. De gezondheidszorg is veruit het aantrekkelijkst dankzij de hoogst verwachte reële winstgroei, die zelfs de IT-sector overschaduwt. Het nieuwste groeimomentum in medicijnen tegen obesitas door Eli Lilly en Novo Nordisk helpt zeker bij het verklaren van de macht in de gezondheidszorgsector.
Het is ook vermeldenswaard dat nutsbedrijven en onroerend goed de twee slechtste sectoren zijn die onaantrekkelijke langetermijnrendementen bieden. Hun dividendrendement mag dan wel bijna 4% bedragen, maar deze twee sectoren zijn ook de enige sectoren die kapitaal uitgeven (negatief terugkooprendement) om hun balansen te versterken. Dit is niet verrassend, aangezien beide sectoren intensief gebruik maken van schulden om hun activiteiten te financieren en de financiële druk toeneemt naarmate de rente op staatsobligaties stijgt.
Een laatste observatie is dat slechts vijf sectoren positieve ramingen voor de reële winstgroei hebben, wat de ‘grand rotatie’ in de economie benadrukt, van de oude en kapitaalintensieve sectoren naar de sectoren die gedreven worden door immateriële activa.
EPS (g) is de verwachte reële winstgroei op lange termijn, LT e(r) is het verwachte rendement op lange termijn, MOM is het prijsmomentum in de sector over een periode van twaalf maanden, en P/E is het verwachte rendement over een periode van twaalf maanden. koers-winstverhouding.
De lange droogte in energie
Zoals onze tabel met langetermijnrendementen laat zien, wordt het hoge kapitaalrendement van de energiesector naar beneden getrokken door de lage verwachte reële winstgroei. Om te zien waarom, bekijk het onderstaande diagram. Het meet de omzet per aandeel in USD over de afgelopen tien jaar. Niet bepaald een groei-onderneming. In feite bedroeg de nominale groei op jaarbasis -0,2%, maar aangezien de inflatie in dezelfde periode op jaarbasis 2,7% bedroeg, bedroeg de reële omzetgroei -2,9% op jaarbasis. Dit weerspiegelt een combinatie van een sterkere USD, zwakkere energieprijzen en een zwakke volumegroei.
Langetermijnbeleggers moeten begrijpen dat, hoewel de energiesector aantrekkelijk is gezien het hoge dividendrendement en de vele terugkopen van eigen aandelen, het verwachte reële groeipercentage naar verwachting negatief zal zijn. Elektrificatie zal de komende decennia de situatie waarschijnlijk niet verbeteren. In tegendeel. Dus waarom überhaupt energie in de portefeuille? Omdat het een defensieve sector is, en de sector die de meeste bescherming biedt mocht de inflatie weer gaan steken.
Hoe schat je het verwachte rendement op lange termijn in?
Veel particuliere beleggers zijn grootgebracht met de gedachte dat koers-winstverhoudingen het antwoord op alles zijn. Of iets nu duur is of niet. Het is niet zo eenvoudig. De manier waarop u uw langetermijnverwachtingen opbouwt, is door te beginnen met het dividendrendement. Vervolgens voegt u het terugkooprendement toe (dit is het aantal aandelen dat het bedrijf het afgelopen jaar heeft teruggekocht). Terugkoop is een andere (vaak fiscaal efficiënte) manier om kapitaal terug te geven aan de aandeelhouders. De som van deze twee wordt het kapitaalrendement genoemd. Dit is het verwachte reële rendement voor de aandeelhouders op lange termijn, ervan uitgaande dat een bedrijf of sector de winsten kan laten groeien met de inflatie (dus nul procent reële groei). Als een bedrijf of sector sneller kan groeien dan de inflatie, wordt het verwachte reële winstgroeipercentage erbij opgeteld en krijgt u het geschatte langetermijnrendement. We gebruiken de historische reële omzetgroei als toekomstige indicator voor de reële winstgroei, omdat deze stabieler is, maar de onderliggende veronderstelling is dat de winstmarge in de toekomst niet veel zal veranderen.
De som van deze drie factoren (dividendrendement, terugkooprendement en reële winstgroei op lange termijn telt op tot het verwachte langetermijnrendement. Zoals uit de eerste tabel blijkt, heeft de gezondheidszorg een beter verwacht rendement vergeleken met de financiële sector, ondanks dat ze gewaardeerd tegen een aanzienlijke koers/winstpremie, wat precies het punt aantoont dat de koers/winstverhouding geen goede indicator is voor langetermijnrendementen.
Eerdere publicaties over aandelen
Equities