Niskie prowizje mają kluczowe znaczenie dla sukcesu w inwestowaniu
John J. Hardy
Główny Strateg Makroekonomiczny
Podsumowanie: W tym artykule przyjrzymy się wpływowi niższych kosztów transakcyjnych Saxo Banku zarówno dla osób często handlujących na rynku, jak i dla inwestorów typu "kup i trzymaj" z niewielką wielkością rachunku i stosunkowo rzadkimi zmianami w portfelu. Dla osób, które często handlują, obniżenie kosztów może być decydujące w tym, czy nawet masz przewagę na rynku, czy nie. Ale nawet dla długoterminowego inwestora obniżenie kosztów transakcyjnych może znacznie poprawić zyski, zwłaszcza dla tych, którzy dodają skromne nowe kwoty do istniejących pozycji.
Dla aktywnych traderów i inwestorów istnieją dwa główne problemy, którymi należy się zająć: 1) znaleźć strategię lub sygnał, który daje przewagę, oraz 2) handlować z tą przewagą po możliwie najniższych kosztach, aby zmaksymalizować zyski. Pierwszy problem rozwiązują staranne badania i eksperymenty ze strategiami tradingowymi i inwestycyjnymi. Drugi problem można rozwiązać, wybierając platformę transakcyjną z najlepszymi w swojej klasie, bardzo konkurencyjnymi cenami, takimi jak te, które obecnie oferuje Saxo, zwłaszcza dla rachunków i transakcji o niewielkich rozmiarach. Poniżej przedstawiamy porównanie starych i nowych opłat i prowizji Saxo Banku oraz imponującą skalę wpływu nowych, niższych cen w stosunku do starych, na kilku konkretnych przykładach.
Przykład 1: Aktywny trader i wpływ niższych kosztów transakcyjnych
Zacznijmy od aspirującego aktywnego tradera w Pradze/Europie Środkowo-Wschodniej, który jest klientem Saxo Classic, ma strategię handlową dla wysoce płynnych akcji amerykańskich, które są notowane na giełdach NYSE i Nasdaq. Załóżmy, że wartość jego konta wynosi USD 10,000. Dla uproszczenia założymy, że inwestor otworzył subkonto USD, aby uniknąć wymiany walut w naszym przykładzie.
Wielkość i liczba transakcji: Zakładamy, że nasz początkujący trader dokonuje 100 transakcji w obie strony w ciągu roku, z których każda wynosi USD 5,000 ekspozycji rynkowej (połowa rachunku). Średnie zyski lub straty z akcji średnio na tydzień to 1,6%. Załóżmy dalej, że trader znalazł przewagę rynkową, która utrzymuje współczynnik wygranych na poziomie 65% (w ciągu ostatnich 10 lat indeks S&P 500 zyskał w 57,9% z tych tygodni). Biorąc pod uwagę wszystkie te dane wejściowe, daje to średni oczekiwany zwrot z transakcji, wynoszący 0,48% (lub USD 24 na każdej pozycji z USD 5,000 w obrocie). Może się to wydawać skromne, ale oznaczałoby to zysk w ciągu roku w wysokości USD 2,400, czyli 24% podstawowej wielkości konta wynoszącej USD 10,000 i ponad 100 transakcji (bez uwzględnienia kosztów transakcyjnych lub kapitalizacji zysków).
Zgodnie ze starymi warunkami dla klientów Saxo Classic w Pradze, czy w Europie Środkowo-Wschodniej, każda z transakcji kosztowałaby co najmniej USD 10 (jest to USD 5 razy dwa w przypadku kupna-sprzedaży w obie strony), co zmniejszyłoby przewagę rynkową do USD 14 z teoretycznej przewagi bez kosztów wynoszącej USD 24 na transakcję. Innymi słowy, stara struktura prowizji kosztowałaby 42% z USD 24 tradera za każdą osiągniętą przewagę rynkową.
Ale jak wyglądają wyniki dla tego inwestora korzystającego z nowych warunków dla rachunków Saxo Classic w Pradze i Europie Środkowo-Wschodniej? Są one teraz na poziomie 0,08% pozycji (w tym przypadku USD 5,000 x 0,0008 lub USD 4) lub minimum USD 1. Przy takiej strukturze cenowej koszty transakcyjne dla pozycji o wielkości USD 5,000 spadłyby o 20% (z USD 10 (5 USD x 2) do USD 8 (4 x 2 USD) – ponownie wszystko jest mnożone przez dwa dla kosztów transakcji w obie strony), poprawiając przewagę z USD 14 do USD 16 na transakcję po kosztach transakcyjnych. Oznaczałoby to dodatkowy zysk w wysokości 2% dla strategii w ciągu 100 transakcji. Potencjał poprawy zyskowności zostałby oczywiście dodatkowo zwiększony przez kapitalizację zysków, jeśli strategia jest konsekwentnie wygrywająca.
Jak widać, obniżenie kosztów transakcyjnych drastycznie poprawia rentowność strategii tradingowej, nawet jeśli różnica w kosztach USD 2 w obie strony wygląda dość skromnie w stosunku do średniego zysku lub straty USD 80 (średni zysk/strata 1,6% dla transakcji z tej strategii). W takim przykładzie właśnie niższe koszty transakcyjne są tak samo ważne, jak znalezienie przewagi rynkowej dla każdego aktywnego tradera lub inwestora. A w przypadku mniejszych pozycji procentowa poprawa kosztów transakcyjnych jest jeszcze bardziej dramatyczna. Weźmy na przykład te same założenia, co powyżej, ale dla kogoś handlującego tylko pozycjami USD 2,000, co wiązałoby się teraz z kosztem transakcyjnym USD 3,2 (0,008% x USD 2,000 x 2 w obie strony), a nie zgodnie z poprzednimi warunkami USD 10. To 68% redukcja kosztów transakcyjnych.
Jak pokazuje poniższa ilustracja, koszty transakcyjne są jak bariera wejścia na krzywej przewagi rynkowej. Im wyższe koszty transakcyjne ponosi inwestor, tym mniej zyskownych strategii tradingowych jest dla niego dostępnych. Wraz ze zmniejszeniem kosztów transakcyjnych, więcej strategii tradingowych staje się zyskownych, a tym samym rozszerza zestaw możliwości dla bardziej aktywnego tradera i inwestora.
Przykład 2: Inwestor typu "kup i trzymaj"
Uwaga: Wszystkie poniższe przykłady obejmują tylko koszty transakcyjne i nie uwzględniają kosztów przewalutowania.
Tak jak aktywni traderzy i inwestorzy korzystają z niższych kosztów transakcyjnych w przypadku częstszych strategii handlowych, tak samo korzysta też inwestor typu "kup i trzymaj". Wyobraźmy sobie, że mamy inwestora typu "kup i trzymaj" (konto Classic), który ma saldo USD 10,000. Chce on zainwestować w dziesięć amerykańskich akcji z mniej więcej równej wielkości pozycjami USD 1,000 każda. W przypadku starych opłat i prowizji, koszt transakcji wyniósłby 0,1% kwoty każdej pozycji, czyli minimum USD 5. W tym przypadku obowiązuje opłata minimalna, ponieważ 0,1% razy USD 1,000 wyniesie USD 1, znacznie poniżej minimalnej opłaty USD 5.
Jeśli pomnożymy tę minimalną prowizję USD 5 razy dziesięć pozycji, nasz inwestor zapłaciłby USD 50 kosztów prowizji lub 0,5% wartości konta. Jednak zgodnie z nową strukturą opłat i prowizji, każda pozycja wiązałaby się z kosztem w wysokości 0,08% x wielkość pozycji USD 1,000 lub minimum 1 USD - w tym przypadku obowiązuje minimum USD 1, ponieważ 0,08% x USD 1,000 = USD 0,8. Innymi słowy, koszty transakcyjne spadły o około 80%, w sumie zaledwie USD 10 lub 0,1% wartości konta.
Załóżmy też, że w ciągu przeciętnego roku ten sam inwestor ma 50% wskaźnik rotacji na pozycjach (5 sprzedanych pozycji i 5 nowych pozycji nabytych). Zgodnie ze starą strukturą kosztów oznaczałoby to dodatkowe +0,5% wartości rachunku w kosztach prowizji (50 USD za 5 transakcji w obie strony, czyli 10 x USD 5), co daje łącznie 1% rachunku wraz z kosztem otwarcia pozycji początkowych, przy założeniu braku wzrostu wartości pozycji bazowych. Ten 1% stanowi znaczącą część 13,3% średniej rocznej stopy zwrotu z indeksu S&P 500 w ciągu ostatnich 20 lat wynoszącej 7,5% (nie wliczając zysków związanych z dywidendami). Zgodnie z nową strukturą cenową prowizje wynoszą do 0,2% rachunku, czyli mniej niż 3% średniego zwrotu z indeksu S&P 500.
Jeśli przyjmiemy dalsze założenia, że ten sam inwestor chce zwiększyć wielkość pięciu istniejących pozycji inwestycyjnych o USD 250 każda w ciągu roku, stare prowizje związane z tym USD 1,250 wzrostem wielkości konta spowodowałyby powstanie kolejnych USD 25 kosztów prowizji (5 nowych pozycji po USD 5 każda), czyli koszt prowizji w wysokości 2,0% w stosunku do wielkości dodanych środków. Zgodnie z nowymi kosztami, pozycje USD 1,250 wiązałyby się z opłatą w wysokości tylko USD 1 każda, lub USD 5 w sumie, czyli tylko 0,4% dodanych środków. Im mniejsza wartość zwiększenia pozycji, tym bardziej nowe ceny wpływają na zwroty z inwestycji.
Powyższe przykłady zostały zastosowane do cen dostępnych dla duńskich klientów, w związku z czym liczby te będą się zmieniać w innych jurysdykcjach, ale ogólne wnioski są nadal aktualne. Saxo klasyfikuje klientów według cennika: Classic, Platinium lub VIP.