De kracht van dividend - hoe beleg je breed gespreid in sterke dividendaandelen?

Teruggaand tot 1960 kan nu zo’n 85% van het totale rendement van de S&P 500 Index toe worden geschreven aan herbelegde dividenden. Hieruit blijkt duidelijk de kracht van ‘dividend op dividend’, ook wel samengesteld dividend genoemd. Een belangrijke les is in ieder geval dat het bij beleggen zeker niet alleen om koerswinst draait.

Volgens het onderzoek van Hartford Funds betrof het gemiddelde dividendrendement in genoemde periode 2,90% per jaar. De NYU Stern School of Business (de MBA-faculteit van de Universiteit van New York) komt tot eenzelfde percentage. Met de aantekening dat de dividend yield tot midden jaren negentig (van de vorige eeuw) boven het gemiddelde lag, daarna onder het gemiddelde. Meer weten over de jaarlijkse historische dividenden van de S&P 500 index? Klik dan hier.

Wat kenmerkt sterke dividendspelers?

Historisch gezien levert de S&P 500 Index jaarlijks dus bijna drie procent dividend op. Binnen de index zijn er bedrijven, zoals ExxonMobil en Pfizer, die steevast boven dit percentage zitten. Ook dichtbij huis in de AEX Index zitten bedrijven met een relatief hoog en stabiel dividend, zoals Shell en Unilever. Wie inzoomt op deze ondernemingen, ontdekt een aantal kenmerken die overeenkomen.

De bedrijven zijn financieel gezond en hebben een sterke balans. Daarnaast hebben ze vaak een robuust businessmodel met een of meerdere voordelen ten opzichte van concurrenten, ook wel competitieve voordelen genoemd. Denk daarbij aan kostenvoordelen (bijvoorbeeld: Unilever en Procter & Gamble kunnen door hun grootte flinke kortingen bedingen bij de inkoop) of het zogenaamde ‘netwerkeffect’ (denk aan: creditcardbedrijven profiteren ervan als steeds meer winkeliers hun kaart accepteren). Ook immateriële activa (het hebben van bijzondere patenten of octrooien) of ‘switching costs’ (een voorbeeld: als je eenmaal klant bent van Medtronic, gespecialiseerd in onder andere het maken van pacemakers, zul je niet zo snel wisselen) vormen een slotgracht rondom de business.

De competitieve voordelen in combinatie met een of meerdere sterke merken zorgen ervoor dat deze bedrijven doorgaans een groot marktaandeel hebben. Dat maakt dat ze de kracht hebben om prijzen te laten stijgen zonder dat dit het verkoopvolume aantast. Dat leidt er weer toe dat ze solide presteren qua winstgevendheid in goede en slechte economische tijden en dividend kunnen blijven uitkeren.

Ten slotte: de bedrijven hebben vaak een goed bestuur, communiceren helder en open richting aandeelhouders en keren een aantrekkelijk, maar niet té hoog dividend uit.

De hoogte van het dividend

Beleggers staren zich nog wel eens blind op de hoogte van het dividend. Op het eerste gezicht lijkt een belegging met een hoog dividend(rendement) interessant. Bedrijven die echter te veel dividend uitkeren, kunnen dit geld niet herinvesteren om te groeien. Daarmee remmen ze eventueel de ontwikkeling van de winst en de aandelenkoers af. Een vuistregel in dit kader: het is goed als een bedrijf niet meer dan 75% van de nettowinst uitkeert. Op die manier blijft minstens 25% van de nettowinst over voor de toekomstplannen die de winst op peil houden…en daarmee uiteindelijk ook het dividend.

Het is als belegger dus slim om te lezen wat het dividendbeleid van een onderneming is, ofwel hoe ze omgaan met winstuitkeringen. In het kort presteren bedrijven die een goede balans hebben tussen rendabele investeringen en winstuitkeringen het beste. Deze zogenaamde ‘dividend aristocraten’ leveren ongeveer 3-5% dividendrendement op.

Ligt het dividend ruim boven de 5%, dan is het zinvol waakzaam te zijn als belegger. Het is namelijk maar de vraag of een dergelijk uitkeringspercentage houdbaar is. Zo staat het dividendrendement van Philips op dit moment boven de 6,5%. Na meerdere winstwaarschuwingen en een aangekondigde reorganisatie heerst twijfel over de toekomst van het bedrijf. Dit vertaalt zich in een dalende beurskoers en leidt dus automatisch tot een hoger dividendrendement. Gegeven de storm waar het bedrijf zich in is het de vraag of er voorlopig überhaupt dividend wordt uitgekeerd.

Vermogen opbouwen met aandacht voor dividend?

U kunt natuurlijk aandelen van Johnson & Johnson, Rio Tinto, Taylor Wimpey of eerdergenoemde aandelen uit dit artikel kopen. Beleggen in individuele aandelen is echter over het algemeen risicovoller dan gespreid beleggen door middel van een beleggingsfonds of ETF.

Tijdens mijn zoektocht ben ik twee efficiënte bouwstenen tegengekomen voor een portefeuille met brede spreiding, aanvaardbare kosten en aandacht voor dividend:  het iShares MSCI Europe Quality Dividend ESG UCITS ETF (ISIN: IE00BYYHSM20) en het SPDR S&P Global Dividend Aristocrats ESG UCITS (ISIN: IE00BYTH5S21).

Het ETF van iShares heeft op dit moment 68 Europese largecapaandelen (onder andere ASML, Diageo, Novo Nordisk, SAP en Zurich Insurance) in portefeuille, die van SPDR nu 98 aandelen wereldwijd (onder meer Cardinal Health, H&R Block, IBM, South Jersey Industries en Unum Group). De lopende kosten zijn respectievelijk 0,28% (iShares) en 0,45% (SPDR) per jaar. Beide fondsen noteren onder andere in euro’s en zijn verhandelbaar via meerdere beurzen, waaronder de Duitse (iShares) en Euronext Amsterdam (SPDR).

De primaire doelstelling van de titel van iShares is om de performance van de MSCI Europe High Dividend Yield ESG Reduced Carbon Target Select Index te volgen, voor SPDR om de S&P Global ESG Dividend Aristocrats Quality Income Index te volgen. Dat lukt iShares prima, de titel scoort dan ook vijf sterren bij Morningstar. En SPDR? Zij hebben nog geen rating bij Morningstar, omdat de titel pas sinds juni 2021 bestaat. Om een indruk te krijgen van de fondsprestatie tot nu toe, zoom ik als alternatief oordeel in op de factsheet om de ontwikkeling van het fonds ten opzichte van de benchmark te bekijken. De conclusie: tot nu toe lukt het de indexvolger zeer goed deze bij te benen. Dat is geen garantie voor de toekomst, maar de voortekenen mogen er zijn.

Het dividendrendement, voor iShares ongeveer 4,25% op jaarbasis, wordt doorgaans in mei en november uitgekeerd. Voor de indexvolger van SPDR ligt het op 4,3% per jaar, met uitkeringen in februari, mei, augustus en november.

Wat nog meer? Beide namen beleggen in aandelen die goed scoren op duurzaam ondernemen én een kleinere CO2-voetafdruk hebben dan hun sectorgenoten. Overall krijgen beide dividendbeleggingen drie wereldbollen voor wat betreft de Morningstar Sustainability Rating™.

En de belangrijkste risico’s? U loopt uiteraard marktrisico. Als financiële markten onder druk staan, dan zult u dat ook ervaren. En hoe robuust de geselecteerde aandelen ook zijn, een faillissement van een of meerdere aandelen is natuurlijk mogelijk. Ook kan het toekomstige dividend lager uitvallen. Houdt daarnaast bij de titel van SPDR rekening met valutarisico. In een notendop zijn de titels interessant voor langetermijnbeleggers die aandelenrisico kunnen en willen dragen. En die op zoek zijn naar goede spreiding met aandacht voor dividend. Meer weten? Klik hier voor meer informatie over het ETF van iShares en hier voor die van SPDR.

Verder verdiepen in dividendbeleggen? Kijk dan het webinar 'De kracht van dividend' of ‘Kansen op de beurs’ terug.

Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.