Minder drama voor grondstoffen in Q4

Zorgen over aanbod compenseren zorgen over groei

Meerdere onzekerheden zullen voor de meeste grondstoffen een volatiel klimaat blijven creëren in de aanloop naar het jaareinde. Hoewel de recessietrommels steeds luider zullen slaan, is het onwaarschijnlijk dat de sector een grote terugslag zal krijgen voordat hij in de loop van 2023 weer aantrekt. Deze prognose voor stabiele tot zelfs hogere prijzen zal worden aangedreven door sterke punten in de belangrijkste grondstoffen van de drie sectoren energie, metalen en landbouw. Met dat in gedachten zien we dat de Bloomberg Commodity Index, die een mandje van 24 belangrijke grondstoffen volgt, zijn winst van +20% year-to-date voor de rest van het jaar vasthoudt.

Het benadrukt het gedrag van grondstoffen waarbij vraag en aanbod uiteindelijk de prijs bepalen. Terwijl wij ons zorgen maken over de groei en de vraag, blijft het aanbod van verschillende belangrijke grondstoffen evenzeer onder druk staan. Een explosieve rally in het eerste kwartaal werd aangevoerd door oorlog, sancties en de nasleep van een post-pandemische stijging van de vraag naar consumptiegoederen en energie om die te produceren. De markt daalde vervolgens sterk in juni, toen de Amerikaanse Federal Reserve zijn renteverhogingen versnelde om de op hol geslagen inflatie te bestrijden, terwijl het Chinese zero Covid beleid en de problemen in de vastgoedsector tot een scherpe correctie leidden. In het derde kwartaal heeft de sector zich echter opnieuw laten gelden en hoewel de vraag zwak zal zijn, zien wij dat de aanbodzijde evenzeer op de proef wordt gesteld - ontwikkelingen die volgens ons de langdurige cyclus van stijgende grondstoffenprijzen ondersteunen waarover wij begin 2021 voor het eerst schreven.

Door de vele genoemde onzekerheden zal de aandacht in de eerste plaats uitgaan naar de vraagzijde. Het lijdt geen twijfel dat de toegenomen inspanningen van centrale banken over de hele wereld, onder leiding van de Amerikaanse Federal Reserve, om de op hol geslagen inflatie te bestrijden door de rente agressief te verhogen om zo de economische temperatuur te verlagen, tot enige verzwakking van de vraag zullen leiden. Bovendien heeft de maandenlange en tot dusver mislukte strijd van China met Covid en strenge antivirusbeperkingen, samen met de crisis in de vastgoedsector, geleid tot een vertraging bij 's werelds grootste verbruiker van grondstoffen. Wij zien de huidige zwakte in China echter als tijdelijk en nu de binnenlandse inflatiedruk afneemt, verwachten wij dat de regering en de Volksbank van China hun inspanningen ter ondersteuning van een economische ommekeer zullen opvoeren.

Landbouw: Aangezien de wereldwijde vraag naar voedsel relatief constant is, zal de aanbodzijde de algemene richting van de prijzen blijven bepalen. Wij zien meerdere uitdagingen waardoor de prijzen in de winter en de volgende lente zouden kunnen stijgen. De belangrijkste boosdoeners zijn de kosten van meststoffen als gevolg van de hoge gasprijzen, de klimaatverandering en een "triple-dip" La Ninã tijdens de winter van 2022/23 op het noordelijk halfrond, een weersverschijnsel dat een verandering in de temperaturen over de hele wereld heeft veroorzaakt en de afgelopen jaren tot verschillende klimaatnoodsituaties heeft geleid. Daarbij komt nog de oorlog van Poetin in Oekraïne, die heeft geleid tot een scherpe daling van de uitvoer van een belangrijke leverancier van granen en eetbare oliën naar de wereldmarkt. Met wereldwijde voorraden van belangrijke voedingsmiddelen, van tarwe en rijst tot sojabonen en maïs, die al onder druk staan door het weer en exportbeperkingen, blijft het risico van verdere pieken een duidelijk en kritiek gevaar.

Handelaren in edelmetalen en beleggers zullen zich blijven richten op de richting van de dollar en de Amerikaanse obligatierente, waarbij de kracht van beide de belangrijkste reden is waarom goud lager handelt op jaarbasis en aan de onderkant van een huidige bandbreedte van 300 dollar. Echter, gezien het feit dat we getuige zijn geweest van de sterkste dollarrally en het snelste tempo van stijgende reële rendementen in decennia, is deze zwakte over het algemeen alleen gezien ten opzichte van de dollar. Met dat in gedachten beschouwen wij de prestaties van goud tot dusver in 2022 als aanvaardbaar en wijzen zij op enige onderliggende kracht die zich waarschijnlijk opnieuw zal doen gelden zodra de dollar stopt met stijgen.

Goud zit momenteel vast in een brede bandbreedte van $1600 tot $2000 en de richting tegen het einde van het jaar zal waarschijnlijk worden bepaald door de dollar en of de Amerikaanse Federal Reserve erin slaagt de inflatie onder controle te krijgen zonder de Amerikaanse economie in een recessie te storten. Wij denken dat dit laatste een grote uitdaging zal zijn, en de markt zou gedwongen kunnen worden om de toekomstige inflatieverwachtingen, die momenteel over een jaar onder de 3% zijn geprijsd, bij te stellen. Met het risico van een Amerikaanse recessie in 2023 en een inflatie die langer hoger blijft, zien wij goud goed presteren in een dergelijk scenario, vooral als de dollar, zoals gezegd, begint te pieken. Na een periode van zijwaartse actie in de aanloop naar het jaareinde zullen deze ontwikkelingen de beleggingen in edelmetaal in 2023 een duwtje in de rug geven, en daarmee het vooruitzicht op een terugkeer naar de bovenkant van de genoemde bandbreedte.

Wij geven de voorkeur aan zilver gezien de huidige zwakke beleggersparticipatie en de bijkomende steun van een herstellende industriële metaalsector, waar het aanbod, vooral voor aluminium en zink, nog steeds te lijden heeft onder de hoge gas- en energieprijzen. Dit heeft wereldwijd tot een productievermindering geleid, vooral in Europa, maar ook in China, waar smelterijen door een lange periode van droogte te kampen hebben met elektriciteitstekorten.

Industriële metalen: Wij handhaven een positieve langetermijnvisie voor de sector industriële metalen, gezien de verwachte toename van de vraag naar de elektrificatie van de wereld. Voor koper, de zogenaamde koning van de groene metalen, verwachten wij dat het vooruitzicht van een tijdelijke verhoging van de productiecapaciteit volgend jaar door mijnbouwers overal ter wereld, vooral in Midden- en Zuid-Amerika en Afrika, het vooruitzicht op een nieuwe stijging naar een nieuwe recordhoogte op korte termijn waarschijnlijk zal temperen.

De koperintensieve elektriciteitsvoorziening van de wereld zal verder toenemen na een jaar van intense weersdruk in de hele wereld en de noodzaak om de afhankelijkheid van door Rusland geproduceerde energie, van gas tot olie en steenkool, te verminderen. Maar om ervoor te zorgen dat de elektriciteitsnetten de extra basislast aankunnen, zullen de komende jaren massaal nieuwe koperintensieve investeringen nodig zijn. Bovendien zien we nu al dat producenten zoals Chili, 's werelds grootste koperleverancier, moeite hebben om de productiedoelstellingen te halen door de afnemende kwaliteit van het erts en watertekorten. De vertraging in China wordt als tijdelijk beschouwd en de economische stimulans via stimuleringsmaatregelen zal waarschijnlijk gericht zijn op infrastructuur en elektrificatie - beide gebieden waarvoor industriële metalen nodig zijn.

De ruwe olie is teruggekeerd naar het niveau van voor de Russische invasie omdat de markt rekening blijft houden met het vooruitzicht van een economische vertraging die de vraag zal doen afnemen. Het resultaat is lagere spotprijzen en een afvlakking van de termijncurve die nog niet wordt ondersteund door een overeenkomstige stijging van de voorraden. De vraag rijst of de macro-economische vooruitzichten de prijzen hebben doen dalen tot niveaus die nog niet worden gerechtvaardigd door de huidige ontwikkelingen van vraag en aanbod.

Het lijdt geen twijfel dat de vraag de afgelopen maanden is afgenomen, vooral na het einde van het zomerseizoen en de aanhoudende maar tijdelijke blokkades in China die de mobiliteit en de groei schaden. In Europa hebben de hoge prijzen voor gas en elektriciteit ook bijgedragen tot een vertraging van de vraag naar brandstoffen, maar de regio importeert nog steeds ongeveer 3 miljoen vaten per dag uit Rusland. De invoering van een importembargo op 5 december zal de algemene markt waarschijnlijk verstrakken, nu Rusland moeite heeft om andere kopers te vinden.

Wij beschouwen de huidige zwakte van de oliebasis als tijdelijk en scharen ons achter de grote olievoorspellers EIA, OPEC en IEA, die ondanks de huidige bezorgdheid over de groei allemaal hun groeiprognoses voor de vraag voor 2023 hebben gehandhaafd. Tijdens het laatste kwartaal zullen de prijzen waarschijnlijk af en toe onder druk blijven staan, wat kan resulteren in een mogelijke lagere bandbreedte voor ruwe Brent tussen 80 en 100 dollar per vat. De belangrijkste ontwikkelingen die de prijzen kunnen beïnvloeden zijn:

• China's voortdurende strijd met Covid versus extra stimulansen om groeirisico's te compenseren
• ·omschakeling van gas naar brandstof die de vraag naar distillaten ondersteunt
• Het EU-embargo op Russische olie dwingt mogelijk tot een vermindering van de Russische productie.
• Plannen van de VS om te beginnen met het aanvullen van hun strategische reserves
• OPEC dreigt de productie te verlagen als de prijzen verder dalen
• De richting van de Amerikaanse inflatie en de dollar - beide belangrijke factoren voor de algemene risicobereidheid
• De Amerikaanse productiegroei, die tekenen van stagnatie vertoont en daardoor de prijzen ondersteunt.

het feit dat de oliemultinationals overstelpt zijn met contanten en dat investeerders in het algemeen weinig zin hebben om in nieuwe ontdekkingen te investeren, doet vermoeden dat de energiekosten de komende jaren waarschijnlijk hoog zullen blijven. Dit komt door de groene transformatie die steeds meer en dringender aandacht krijgt en die uiteindelijk de wereldwijde vraag naar fossiele brandstoffen zal doen afnemen. Het is de timing van deze overgang die de investeringslust laag houdt. In tegenstelling tot nieuwe boormethoden zoals fracking, waarbij een put binnen enkele maanden productief kan zijn, vergen traditionele olieproductieprojecten vaak jaren en miljardeninvesteringen voordat de productie kan beginnen. Met dat in gedachten zullen oliemaatschappijen die in nieuwe productie willen investeren, zich niet richten op spotprijzen rond $90 in Brent en lager in WTI, maar op prijzen die momenteel +30 dollar lager liggen op de termijnmarkt voor levering over vijf jaar.