Aandelen uit het Verenigd Koninkrijk bieden hoge rendementsverwachtingen voor de dappere belegger
Peter Garnry
Chief Investment Strategist
Samenvatting: Aandelen uit het Verenigd Koninkrijk bieden momenteel een geschat reëel rendement op jaarbasis van 9% voor de langetermijnbelegger dankzij een aanzienlijke waarderingskorting ten opzichte van wereldwijde aandelen, die momenteel 42% bedraagt. Buitenlandse beleggers die bereid zijn risico te nemen met het GBP, kunnen mogelijk een nog hoger toekomstig rendement behalen als het GBP apprecieert ten opzichte van de EUR en USD.
Belangrijkste punten in deze aandelennotitie:
- Britse aandelen worden momenteel gewaardeerd tegen een aandeelhoudersrendement van 7%, wat een buitengewoon hoog verwacht reëel rendement van ongeveer 9% weerspiegelt voor de langetermijnbelegger.
- Omdat de GBP trade-weighted spot onder zijn langetermijngemiddelde ligt net zoals de Britse aandelenwaarderingen, bestaat voor buitenlandse beleggers de mogelijkheid dat de gerealiseerde verwachte rendementen nog hoger worden door een waardestijging van het GBP en mean reversion in aandelenwaarderingen.
- Britse aandelen worden momenteel gewaardeerd met een discount van 42% ten opzichte van wereldwijde aandelen, omdat beleggers de Britse aandelenmarkt mijden sinds het Brexit-referendum en na een reeks politieke problemen en struikelblokken in het beleid.
Verwachte rendementen op Britse aandelen zouden langetermijnbeleggers moeten aantrekken
Onlangs hebben sell-side analisten het standpunt verdedigd dat Britse aandelen tot de goedkoopste ter wereld behoren ten opzichte van de eigen historische waardering en vooral ten opzichte van de wereldwijde aandelenmarkt. Goedkoop zijn ten opzichte van een bepaalde definitie van winst is één ding, maar het is interessanter om te kijken naar wat het betekent voor het verwachte rendement, want dat is wat de beslissingen van beleggers zou moeten bepalen. Bedrijven kunnen kapitaal teruggeven aan aandeelhouders via dividenden en inkoop van eigen aandelen, wat vaak het aandeelhoudersrendement wordt genoemd.
Dividenden en buybacks worden mogelijk gemaakt door kosten te betalen voor operaties en kapitaaluitgaven te doen om het bedrijf te onderhouden en uit te breiden. De beschikbare middelen na deze noodzakelijkheden worden vrije kasstroom voor het bedrijf genoemd en kunnen worden behouden (kassaldo opbouwen), kunnen uitgekeerd worden aan aandeelhouders (dividenden of inkoop) of kunnen gebruikt worden om schulden op de balans te verminderen. Investeerders geven om het rendement van kapitaal voor aandeelhouders en dus is het aandeelhoudersrendement het uitgangspunt voor het geschatte verwachte rendement.
In een steady state, dat wil zeggen inkomsten die stijgen met de inflatie en kapitaaluitgaven die relatief gezien onveranderd blijven, is het aandeelhoudersrendement het verwachte rendement op geïnvesteerd kapitaal op jaarbasis over je investeringshorizon, omdat het bedrijf in staat zal zijn om deze rendementsstroom oneindig te genereren. Verwachte rendementen hebben ook te maken met toekomstige groei en historisch gezien hebben economieën in de ontwikkelde wereld een jaarlijkse reële groei van 2% laten zien, die voornamelijk een functie is van productiviteit. Als we uitgaan van dit percentage in de toekomst, dan is het verwachte reële rendement op lange termijn 9% op jaarbasis in Britse aandelen. Als we uitgaan van 3% inflatie op jaarbasis in de komende 10 jaar, dan zou het verwachte nominale rendement in Britse aandelen 12% kunnen zijn.
Britse aandelen worden ook gewaardeerd met een korting van 10% ten opzichte van de eigen historische waardering en boven op de bovenstaande berekeningen van verwachte rendementen zou de langetermijnbelegger dus ook een waarderingsgemiddelde reversie-effect kunnen krijgen en dus zou het reële rendement over de 10 jaar meer dan 10% op jaarbasis kunnen zijn.
Het huidige aandeelhoudersrendement van 7% in Britse aandelen is sinds 2006 twee keer bereikt: in november 2008 tijdens de Grote Financiële Crisis en in maart 2020 tijdens de wereldwijde Covidepandemie. Beleggers die in november 2008 Britse aandelen kochten, realiseerden in de daaropvolgende 10 jaar nominale rendementen van bijna 10% op jaarbasis. Het kopen van aandelen in maart 2020 zal waarschijnlijk een buitengewoon goed uitgangspunt voor langetermijnrendementen op Britse aandelen zijn geweest.
Eén ding waar buitenlandse beleggers in EUR en USD-rekening mee moeten houden, is de valutablootstelling gerelateerd aan een positie in Britse aandelen. De GBP-spot trade gewogen is zwak ten opzichte van zijn lange termijn geschiedenis en dus uitgaande van mean-reversion zouden buitenlandse beleggers extra rendement kunnen halen uit een potentiële GBP-waardestijging ten opzichte van de USD en EUR. Om de impact van het GBP te verminderen, moeten beleggers echter overwegen hun blootstelling aan het GBP af te dekken. Voor een belegger in EUR is de grootste ETF die Britse aandelen volgt afgedekt in EUR de UBS ETF (LU) MSCI United Kingdom UCITS ETF (hedged to EUR) A-acc (UKE:xmil), een accumulerende ETF (geen dividenden) die MSCI United Kingdom volgt afgedekt in EUR. De totale kostenratio is 0,3% per jaar vergeleken met ongeveer 0,07% voor de ETF's die niet zijn afgedekt naar valuta, dus de belegger betaalt 0,23% per jaar om te voorkomen dat de ontwikkeling van het GBP-invloed heeft op het verwachte rendement.
Brexit was rampzalig voor Britse aandelen
Als we het hebben over Britse aandelen en hun hoge verwachte rendementen, speciaal ten opzichte van wereldwijde aandelen, moeten we aandacht besteden aan de schokkende ontwikkelingen in de waarderingen van Britse aandelen. In de periode van 2007 tot het Brexit-referendum in juni 2016 werden Britse aandelen gelijk gewaardeerd met de wereldwijde aandelenmarkt, met een minder consistente waarderingskorting die weerspiegelt dat de Britse aandelenmarkt een grotere neiging heeft naar de financiële, energie- en materialensector, die doorgaans een lagere aandelenwaardering hebben vanwege de procycliciteit. Het Brexit-referendum over het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de EU was aanvankelijk geen schok voor de Britse aandelenmarkt, maar toen beleggers zich realiseerden wat dit zou betekenen voor de economische activiteit, inflatie en concurrentiekracht op lange termijn, werd het waarderingsverschil met wereldwijde aandelen aanzienlijk groter en is dit sinds de Brexit alleen maar erger geworden. Op dit moment worden Britse aandelen gewaardeerd met een discount van 42% ten opzichte van wereldwijde aandelen.
In wezen is het de brutale stemming van de markt over Britse aandelen als onderdeel van de markt die steeds minder interessant wordt. Het politieke circus dat deel uitmaakt van de Britse samenleving sinds de Brexit heeft ook niet geholpen op het sentiment en het nieuwste inflatieprobleem dat in het Verenigd Koninkrijk erger lijkt te zijn dan elders. Maar de onaantrekkelijkheid van Britse aandelen is precies de reden waarom de verwachte rendementen hoog zijn voor Britse aandelen en waarom de moedige wereldwijde belegger zou moeten beginnen met het verhogen van de blootstelling aan Britse aandelen. De enige vereiste is een flinke portie geduld.