Za pomocą jednego rachunku Saxo można korzystać z obu naszych platform.
Jak zbudować zdywersyfikowany portfel w 6 krokach
Diversification
Saxo Group
Skoncentrowanie wszystkich inwestycji w jednym sektorze lub klasie aktywów może narazić portfel na znaczne ryzyko. Wynika to z faktu, że aktywa rynkowe często poruszają się razem - zwłaszcza podobne aktywa, takie jak spółki z tego samego sektora.
Spowolnienie gospodarcze, zmiany regulacyjne lub wydarzenia geopolityczne mogą powodować znaczną zmienność, co może prowadzić do strat. Straty te będą większe, jeśli portfel jest nadmiernie skupiony na kilku inwestycjach lub jeśli inwestycje wykazują korelację cenową.
Zdywersyfikowany portfel rozkłada inwestycje na różne klasy aktywów, branże i regiony. Strategia ta pomaga ograniczyć wpływ strat w dowolnym pojedynczym obszarze, jednocześnie umożliwiając wzrost w innych, służąc jako praktyczne zabezpieczenie przed zmiennością.
Czym jest zdywersyfikowany portfel?
Zdywersyfikowany portfel to zbiór inwestycji obejmujących różne klasy aktywów, sektory i obszary geograficzne. Jego celem jest minimalizacja ryzyka i poprawa stabilności portfela. Zamiast polegać na jednej inwestycji w celu generowania zwrotów, dywersyfikacja rozkłada ekspozycję, zapewniając, że żadne pojedyncze zdarzenie rynkowe nie może znacząco wpłynąć na cały portfel. Aby to zadziałało, ważne jest, aby różne aktywa nie były nadmiernie skorelowane; to znaczy, ich ceny nie miały tendencji do poruszania się razem.
Dywersyfikacja działa poprzez zmniejszenie ryzyka niesystematycznego, które jest specyficzne dla poszczególnych spółek, branż lub sektorów. Na przykład, podczas gdy spadek koniunktury w sektorze technologicznym może zaszkodzić akcjom spółek technologicznych, inne sektory, takie jak sektor usług komunalnych lub opieka zdrowotna, mogą pozostać nienaruszone, równoważąc wyniki portfela.
Skuteczna dywersyfikacja zależy od korelacji między aktywami. Łączenie inwestycji o niskiej lub ujemnej korelacji zmniejsza zmienność i poprawia zwroty skorygowane o ryzyko. Na przykład akcje i obligacje często reagują inaczej na wydarzenia gospodarcze, dzięki czemu uzupełniają się w zdywersyfikowanym portfelu.
Zdywersyfikowany portfel może obejmować akcje zapewniające wzrost, obligacje zapewniające stabilność oraz aktywa rzeczowe, takie jak nieruchomości lub towary, jako zabezpieczenie przed inflacją. Równoważenie tych inwestycji może dostosować wyników portfela do szerszych celów finansowych.
Rodzaje strategii dywersyfikacji
Nauka, jak dywersyfikować swój portfel jest ważnym krokiem. Każdy portfel jest inny i można zastosować wiele strategii dywersyfikacji, aby zrównoważyć ryzyko i poprawić stabilność portfela. Każde podejście odgrywa unikalną rolę w tworzeniu odpornego modelu inwestycyjnego.
W różnych klasach aktywów
Rozłożenie inwestycji na różne klasy aktywów jest jednym z najskuteczniejszych sposobów dywersyfikacji. Akcje, obligacje, nieruchomości i towary różnie reagują na warunki rynkowe. Przykładowo, akcje często osiągają dobre wyniki na rynkach zorientowanych na wzrost, podczas gdy obligacje zapewniają stabilność w okresach spowolnienia gospodarczego.
Uwzględnienie alternatywnych klas aktywów może zwiększyć różnorodność, choć ich wysoka zmienność sprawia, że są one odpowiednie dla osób o wyższej tolerancji ryzyka.
W ramach klas aktywów
Dalsza dywersyfikacja następuje w ramach poszczególnych klas aktywów. W przypadku akcji oznacza to inwestowanie w różne branże, takie jak opieka zdrowotna, technologia i dobra konsumpcyjne. Spadek w jednym sektorze jest często równoważony przez wzrost w innym. W przypadku obligacji dywersyfikacja obejmuje różnych emitentów (korporacyjnych i rządowych) oraz terminy zapadalności (krótko-, średnio- i długoterminowe), co chroni przed ryzykiem kredytowym i wahaniami stóp procentowych.
Dywersyfikacja geograficzna
Warunki ekonomiczne różnią się w zależności od kraju, co sprawia, że dywersyfikacja geograficzna jest istotną częścią każdej strategii. Posiadanie mieszanki aktywów krajowych i międzynarodowych zmniejsza zależność od jednej gospodarki. Rynki rozwinięte oferują stabilność, podczas gdy rynki wschodzące zapewniają możliwości wzrostu przy większej zmienności.
Na przykład połączenie akcji amerykańskich z inwestycjami europejskimi i azjatyckimi zapewnia ekspozycję na różne cykle wzrostu.
Równoważenie profili ryzyka
Alokacja inwestycji o niskim i wysokim ryzyku wzmacnia odporność portfela. Obligacje skarbowe i akcje blue chipów zapewniają stabilność, podczas gdy akcje wzrostowe lub obligacje wysokodochodowe zapewniają wyższy potencjał zwrotu. Równowaga między tymi inwestycjami powinna odzwierciedlać cele finansowe inwestora i tolerancję ryzyka.
Długość do zapadalności inwestycji o stałym dochodzie
Obligacje o różnych terminach zapadalności odgrywają kluczową rolę w dywersyfikacji. Obligacje krótkoterminowe są mniej wrażliwe na zmiany stóp procentowych, ale zapewniają niższe zyski. Obligacje długoterminowe, choć bardziej zmienne, mogą oferować wyższe zyski. Połączenie obu pomaga zarządzać ryzykiem w różnych warunkach ekonomicznych.
Aktywa materialne i niematerialne
Uwzględnienie zarówno inwestycji materialnych, jak i niematerialnych zapewnia dodatkową warstwę dywersyfikacji. Aktywa materialne, takie jak nieruchomości, złoto i grunty rolne, oferują wewnętrzną wartość i stabilność, podczas gdy aktywa niematerialne, takie jak akcje i cyfrowe papiery wartościowe, oferują płynność i skalowalność.
Inwestycje alternatywne
Aktywa alternatywne, takie jak fundusze inwestycyjne nieruchomości (REIT), fundusze zabezpieczające i przedmioty kolekcjonerskie, dywersyfikują portfele poza tradycyjne rynki. Inwestycje te często mają niską korelację z akcjami i obligacjami, co poprawia stabilność. Na przykład, REIT-y generują stały dochód, podczas gdy fundusze zabezpieczające zapewniają ekspozycję na unikalne strategie.Jak zbudować zdywersyfikowany portfel
Budowanie zdywersyfikowanego portfela wymaga jasnego planu, który jest zgodny z celami finansowymi i tolerancją ryzyka. Poniższe kroki zapewniają ustrukturyzowane podejście do osiągnięcia tego celu:
1. Ustalanie jasnych celów inwestycyjnych i ocena tolerancji ryzyka
Skuteczna dywersyfikacja zaczyna się od zrozumienia swoich celów finansowych. Określ, czy inwestujesz z myślą o długoterminowym wzroście, krótkoterminowym dochodzie, czy też kombinacji obu tych celów. Twoja tolerancja na ryzyko również odgrywa kluczową rolę, określając, jak dużą ekspozycję powinieneś mieć na aktywa wysokiego ryzyka, takie jak akcje lub inwestycje alternatywne.
Na przykład, młodszy inwestor z długim horyzontem inwestycyjnym może skupić się na akcjach zorientowanych na wzrost, podczas gdy emeryt może priorytetowo traktować stabilny dochód z obligacji i akcji wypłacających dywidendę.
2. Alokuj aktywa w różnych klasach aktywów
Alokacja aktywów jest podstawą dywersyfikacji. Rozłóż swoje inwestycje na wiele klas aktywów, takich jak akcje, obligacje, nieruchomości i towary. Tradycyjna alokacja 60/40 (60% akcje, 40% obligacje) może być dobrym punktem wyjścia dla zrównoważonych inwestorów, choć może być konieczne dostosowanie w oparciu o indywidualne preferencje.
Przykładowo, inwestorzy niechętni ryzyku mogą zwiększyć alokację w obligacje, podczas gdy ci, którym zależy na wyższych zyskach, mogą zwiększyć ekspozycję na inwestycje alternatywne, takie jak REIT-y.
3. Dywersyfikacja w ramach klas aktywów
Urozmaicenie każdej klasy aktywów zmniejsza ryzyko związane z nadmierną koncentracją. W przypadku akcji oznacza to inwestowanie w różnych sektorach, branżach i regionach geograficznych. W przypadku obligacji, dywersyfikacja według typu emitenta (rządowy vs. korporacyjny) i długości terminu zapadalności zapewnia lepszą ochronę przed zmianami stóp procentowych lub ryzykiem kredytowym.
Dobrze zaokrąglony portfel akcji może obejmować sektory technologii, opieki zdrowotnej i dóbr konsumpcyjnych, podczas gdy zdywersyfikowany portfel obligacji może łączyć krótkoterminowe rządowe papiery wartościowe i długoterminowe obligacje korporacyjne.
4. Uwzględnij dywersyfikację geograficzną
Warunki ekonomiczne różnią się w zależności od kraju, co sprawia, że dywersyfikacja geograficzna jest istotną częścią solidnej strategii. Inwestycje krajowe często wydają się znajome, ale mogą narażać portfele na ryzyko związane z jedną gospodarką. Dodanie międzynarodowych aktywów zmniejsza tę zależność i poszerza możliwości wzrostu.
Na przykład połączenie akcji amerykańskich z rynkami europejskimi i azjatyckimi pozwala inwestorom czerpać korzyści ze zróżnicowanych cykli wzrostu i ograniczać wpływ regionalnych spowolnień gospodarczych.
5. Okresowo rebalansuj
Wyniki rynkowe mogą z czasem zmieniać alokację aktywów, pozostawiając portfele niedopasowane do ich pierwotnych celów. Okresowe równoważenie zapewnia, że portfel pozostaje zdywersyfikowany i nadal odzwierciedla pożądany profil ryzyka.
Na przykład, silny wzrost cen akcji może sprawić, że portfel zostanie nadmiernie obciążony akcjami, zwiększając ekspozycję na ryzyko. Rebalansowanie wiązałoby się z przycięciem niektórych pozycji akcyjnych i realokacją środków na niedoważone aktywa, takie jak obligacje lub nieruchomości.
6. Monitorowanie kosztów i płynności
Zarządzanie wydatkami jest często pomijanym elementem dywersyfikacji. Opłaty transakcyjne, opłaty za zarządzanie funduszem i inne koszty mogą obniżyć zyski. Upewnij się, że Twój portfel zawiera mieszankę płynnych i długoterminowych aktywów, aby zachować elastyczność bez poświęcania efektywności.
Przykłady zdywersyfikowanych portfeli
Dobrze zdywersyfikowany portfel dostosowuje się do tolerancji ryzyka inwestora, jego celów finansowych i horyzontu czasowego. Poniżej znajdują się przykłady tego, jak inwestorzy mogą strukturyzować swoje portfele w oparciu o różne poziomy ryzyka:
Konserwatywny portfel
Konserwatywni inwestorzy priorytetowo traktują stabilność i ochronę kapitału, często koncentrując się na inwestycjach o niskim ryzyku. Ten typ portfela kładzie nacisk na obligacje i inne papiery wartościowe o stałym dochodzie, jednocześnie ograniczając ekspozycję na akcje i inwestycje alternatywne.
Przykład alokacji:
- 20% akcji: Głównie akcje blue chip lub akcje wypłacające dywidendę, zapewniające umiarkowany wzrost.
- 60% obligacji: Mieszanka obligacji rządowych i wysokiej jakości obligacji korporacyjnych o różnych terminach zapadalności.
- 10% nieruchomości: Inwestycje poprzez REIT-y lub stabilne fundusze nieruchomości.
- 10% gotówki: Utrzymywane w celu zapewnienia płynności i potrzeb krótkoterminowych.
Taki portfel zapewnia stały dochód i minimalizuje wpływ zmienności rynkowej, dzięki czemu jest odpowiedni dla emerytów lub konserwatywnych inwestorów.
Zrównoważony portfel
Zrównoważone portfele mają na celu połączenie wzrostu i stabilności, co jest atrakcyjne dla inwestorów o umiarkowanej tolerancji ryzyka. Portfele te równomiernie dzielą inwestycje między akcje i papiery wartościowe o stałym dochodzie, jednocześnie wprowadzając inne klasy aktywów w celu dywersyfikacji.
Przykład alokacji:
- 40% akcji: Zdywersyfikowano w sektorach takich jak opieka zdrowotna, technologia i dobra konsumpcyjne.
- 40% obligacji: Połączenie obligacji rządowych i korporacyjnych, w tym średnioterminowe zapadalności.
- 10% nieruchomości: Dostęp poprzez REIT-y lub inwestycje bezpośrednie.
- 10% towarów: Przykłady obejmują złoto lub rolnicze fundusze ETF.
Zrównoważone portfele oferują potencjał wzrostu przy jednoczesnym ograniczeniu ryzyka spadkowego, co czyni je idealnymi dla inwestorów o długoterminowym horyzoncie.
Agresywny portfel
Agresywni inwestorzy koncentrują się na maksymalizacji zysków, akceptując wyższe ryzyko w zamian za większy potencjał wzrostu. Portfel ten kładzie nacisk na akcje i inwestycje alternatywne, ograniczając jednocześnie alokację obligacji i środków pieniężnych.
Przykład alokacji:
- 70% akcji: Obejmuje akcje o małej kapitalizacji i zorientowane na wzrost papiery wartościowe wraz z rynkami międzynarodowymi.
- 20% inwestycji alternatywnych: Ekspozycja na fundusze hedgingowe, private equity itp.
- 5% obligacji: Wysokodochodowe obligacje korporacyjne do generowania dochodu.
- 5% towarów: Koncentracja na zmiennych aktywach, takich jak ropa naftowa lub metale.
Podejście to odpowiada młodszym inwestorom z dłuższym horyzontem czasowym i tolerancją na znaczące zmiany rynkowe.
Wnioski: Dywersyfikacja wspiera odporność portfela
Zdywersyfikowany portfel zmniejsza ryzyko związane z poleganiem na jednym aktywie, sektorze lub regionie, ponieważ straty w jednym obszarze są równoważone przez zyski w innych, zapewniając stabilność i spójne wyniki w czasie. Nie chodzi tu o całkowite unikanie ryzyka, ale o skuteczne zarządzanie nim w celu dostosowania go do własnych celów finansowych.
Postępując zgodnie z krokami przedstawionymi w tym przewodniku, możesz zbudować fundament, który wspiera długoterminowy wzrost, jednocześnie zabezpieczając inwestycje przed niepewnymi warunkami rynkowymi.