30+ jaar
Ervaring in de beleggingssector
Aandelen zijn financiële instrumenten (beleggingscategorie) die gedeeltelijk eigendom van een bedrijf vertegenwoordigen. Door te investeren in aandelen kunnen beleggers, zowel particuliere als professionele partijen zoals pensioenfondsen, mede-eigenaar van een bedrijf worden.
De termen 'aandelen' en 'equities' worden vaak door elkaar gebruikt om een deel van het eigendom in een specifiek bedrijf te beschrijven. Er zijn echter subtiele verschillen in de betekenis tussen deze termen die het waard zijn om te onthouden.
Wanneer mensen over aandelen praten, hebben ze het meestal over gewone aandelen (common stock): verhandelbare eigendomsbewijzen van een bedrijf. Wanneer iemand gewone aandelen koopt, kan hij of zij ook invloed uitoefenen op bedrijfszaken via stemrecht, en heeft mogelijk recht op winst in de vorm van dividenden (hierover later meer).
De term 'equities' verwijst meestal naar de totale eigendom die iemand in een bedrijf heeft. Als een bedrijf bijvoorbeeld 1.000 aandelen heeft en jij er 100 bezit, kun je zeggen dat je een equity stake (aandelenbelang) van 10% in dat bedrijf hebt.
De huidige waarde van een aandeel wordt uiteindelijk bepaald door vraag en aanbod in de markt; het is in wezen alleen waard wat iemand bereid is te betalen en de prijs waartegen iemand anders bereid is te verkopen. Een bekende uitspraak van beurshandelaren is dan ook “De prijs van een aandeel, is wat de gek ervoor geeft”.
Er zijn echter verschillende methoden om de waarde van een aandeel te berekenen om te begrijpen waar die marktwaarde zou moeten liggen en of de marktprijs te laag of te hoog is.
Een populaire (maar complexe) methode onder beleggingsanalisten is een DCF-waardering (discounted cashflow), waarbij analisten alle toekomstige kasstromen van een bedrijf voorspellen, hier een contante waarde voor berekenen (terugrekenen op basis van de risicovrije rentevoet, ook wel disconteringsvoet genoemd) en deze delen door het aantal uitstaande aandelen om een reële waarde per aandeel te bepalen. De resulterende waarde is uiteraard afhankelijk van een breed scala aan uitkomsten, afhankelijk van de gebruikte aannames.
Een andere methode om de aandelenkoers te bepalen is fundamentele analyse, waarbij het bedrijf wordt vergeleken met branchegenoten op basis van financiële ratio's zoals de koers-winstverhouding (P/E ratio) of EV/EBITDA (Enterprise value to earnings before interest, taxes, depreciation, and amortisation ratio). Er zijn veel bronnen voor dit soort analyses, dus je hoeft ze niet per se zelf te berekenen. Onthoud wel dat de waarderingen afhankelijk zijn van aannames, waardoor de uitkomst zal variëren. Ze kunnen echter een nuttige indicatie zijn of de huidige marktprijs redelijk is of niet.
Een aandelenmarkt (stock market) is een beurs of platform waar aandelen van beursgenoteerde bedrijven kunnen worden gekocht en verkocht. Om genoteerd te worden op een aandelenmarkt, begint de uitgifte van aandelen meestal via een beursgang (IPO - Initial Public Offering) op wat bekend staat als de primaire markt - hierover lees je verderop meer.
Na de beursgang zijn de aandelen van een bedrijf beschikbaar voor aan- en verkoop op de aandelenmarkt. Wanneer je aandelen koopt op de aandelenmarkt, koop je van bestaande aandeelhouders, niet van het bedrijf zelf. Dit staat bekend als de secundaire markt.
In de moderne tijd zijn aandelenbeurzen grotendeels elektronische platforms, een groot verschil met de hectische fysieke handelsruimtes van vroeger. Elk aandeel heeft zijn eigen orderboek, een elektronische lijst van koop- en verkooporders voor dat specifieke aandeel. De orders om te kopen staan bekend als biedingen (bids), en de orders om te verkopen als laatprijzen (offers).
Voor een transactie moeten een koper en verkoper elkaar vinden op prijs. Het orderboek geeft real-time inzicht in de hoeveelheid aandelen die beschikbaar is om te kopen en verkopen tegen verschillende prijzen, waardoor marktdeelnemers (kopers en verkopers, particulier of professioneel) activiteit kunnen meten en geïnformeerde beslissingen kunnen nemen. Als er veel vraag is naar een aandeel, zal de biedkant van het orderboek waarschijnlijk snel groeien en de prijs stijgen. Bij meer aanbod zal de laatprijs sneller groeien en de prijs dalen.
Als koper heb je twee keuzes: Als je geduldig bent en wilt wachten om tegen een specifieke prijs te kopen, kun je de prijs opgeven waartegen je wilt kopen via een limietorder (limit order). Als iemand bereid is tegen jouw limietprijs te verkopen, wordt je order uitgevoerd. De prijs kan natuurlijk ook stijgen, waardoor je order niet wordt uitgevoerd. Als je minder prijsgevoelig bent en snel wilt kopen, kun je kopen tegen de beste actuele prijs waartegen verkopers aanbieden. Dit staat bekend als een marketorder of bestensorder.
Samenvattend: een bedrijf gaat via een IPO naar de beurs. Eenmaal genoteerd aan de beurs worden de aandelen gekocht en verkocht – niet direct van het bedrijf – maar via de secundaire markt van een belegger die het aandeel al bezit en wil verkopen. En wanneer jij een aandeel wilt verkopen, verkoop je aan een andere belegger die wil kopen. Dit alles gebeurt elektronisch, waarbij prijzen worden bepaald via de individuele orderboeken van elk aandeel.
Er zijn twee soorten aandelen, preferente aandelen (preferred stock) en gewone aandelen (common stock).
Hier is een eenvoudige uitleg van beide:
Preferente aandelen zijn aandelen die meestal geen stemrecht hebben en daarom meestal lager gewaardeerd worden. Maar wanneer dividenden worden uitgekeerd, hebben preferente aandelen voorrang op de inkomsten van een bedrijf. Dit betekent dat dividenden vaak hoger zijn voor preferente aandelen. Het dividend is doorgaans een vast percentage (bijvoorbeeld 6% of 7,5%) per preferent aandeel. Ook staat de datum van uitkering van tevoren vast. Een ander voordeel van het bezitten van preferente aandelen is dat bij een faillissement, preferente aandeelhouders een hogere rang hebben dan gewone aandeelhouders. Anders gezegd, in het geval van een faillissement heb je een iets grotere kans nog wat terug te krijgen van je investering.
Gewone aandelen zijn aandelen die meestal wel stemrecht hebben. Let op dat gewone aandelen kunnen worden uitgegeven in verschillende klassen. Dit zie je wanneer verschillende stemrechten moeten worden toegewezen – bijvoorbeeld Alphabet (Google) heeft A-, B- en C-aandelen, maar alleen A- en C-aandelen worden publiek verhandeld op beurzen.
Aandelen op de beurs worden meestal gegroepeerd op basis van hun beurswaarde, ook wel marktkapitalisatie (market cap) genoemd.
Market cap is een nuttige maatstaf voor het bepalen van de waarde van een beursgenoteerd bedrijf en is in essentie het totale aantal beschikbare aandelen vermenigvuldigd met de waarde van elk aandeel.
Omdat niet alle bedrijven op de aandelenmarkt dezelfde waarde hebben, delen marktdeelnemers bedrijven in verschillende categorieën in op basis van hun marktwaarde.
Voor de Amerikaanse markt (als voorbeeld):
Besef dat een Amerikaanse Mid-capper zo groot kan zijn dat het in Nederlands opzicht een AEX-aandeel (large-cap) zou kunnen zijn.
Laten we de verschillen tussen small-, mid- en large-cap aandelen verkennen en kijken naar enkele voorbeelden van bekende bedrijven in elke categorie.
Wat maakt een large-cap aandeel?
Large-cap aandelen worden gezien als de grootste beursgenoteerde bedrijven ter wereld. Hoewel sommige large-cap bedrijven een lange geschiedenis hebben en al vele jaren actief zijn, zijn er ook nieuwere bedrijven die snelle groei hebben doorgemaakt en in relatief korte tijd een grote marktkapitalisatie hebben bereikt. De classificatie large-cap is daarom primair gebaseerd op marktkapitalisatie en niet op de leeftijd van het bedrijf.
De S&P 500 – een index van de top 500 beursgenoteerde bedrijven op Amerikaanse beurzen op basis van market cap – is een goed startpunt om de grootste large-cap aandelen te vinden. Deze aandelen genereren vaker consistente maar bescheiden groei in beleggingstermen. Dat komt omdat large-cap aandelen al aanzienlijke groei hebben doorgemaakt om hun huidige market cap-status te bereiken.
Voorbeelden van large-cap aandelen: Apple (AAPL), Microsoft (MSFT), Tesla (TSLA), AstraZeneca (AZN).
Wat maakt een mid-cap aandeel?
Mid-cap aandelen zijn aandelen met een meer bescheiden marktkapitalisatie dan large-cap aandelen.
Voor de Amerikaanse markt liggen ze meestal in de range van USD 2-10 miljard. Ze hebben vaak meer ruimte voor groei in de context van hun aandelenkoers.
Mid-cap aandelen zijn vaak gevoeliger voor marktvolatiliteit, wat geduldige handelaren de mogelijkheid geeft om bij gelegenheid mid-cap aandelen tegen lagere prijzen te kopen. Dit is vooral aantrekkelijk voor degenen die een mid-cap aandeel aan hun beleggingsportefeuille willen toevoegen met het potentieel om op lange termijn uit te groeien tot een large-cap aandeel.
Een andere reden om in mid-cap aandelen te investeren is de mogelijkheid dat het bedrijf betrokken raakt bij fusies en overnames (M&A) met grotere bedrijven. In dit scenario krijgen bestaande aandeelhouders van het mid-cap aandeel vaak een preferente prijs voor hun aandelen om de overname te accepteren.
Voorbeelden van mid-cap aandelen: Avis Budget Group (CAR), Mattel (MAT), The Wendy's Co (WEN), Greggs (GRG).
Wat maakt een small-cap aandeel?
Een small-cap aandeel verschilt aanzienlijk van large- en zelfs mid-cap aandelen. Ten eerste maken small-cap aandelen vaker snellere en hogere rendementen in aandelenkoers, omdat de waarde van hun aandelen nog niet volledig is gerijpt zoals bij een large-cap aandeel. Maar small-cap aandelen kunnen net zo goed aanzienlijke verliezen laten zien, omdat de volatiliteit van small-cap aandelen gevoeliger is voor tegenwind in de sector en macro-economische factoren.
Small-cap aandelen zijn ook minder bekende bedrijven, wat betekent dat beleggers gedetailleerder onderzoek moeten doen naar deze aandelen om hun groeipotentieel te bepalen.
Per aandeel bekeken dragen small-cap aandelen meestal meer risico dan mid- en large-cap aandelen. Ze kunnen echter een slimme keuze zijn in combinatie met een gediversifieerde portefeuille van large- en mid-cap aandelen.
Voor een beursgenoteerd bedrijf om als small-cap aandeel te worden beschouwd, moet de market cap voor de Amerikaanse markt tussen USD 300 miljoen en USD 2 miljard liggen.
Houd er rekening mee dat small-caps ook kunnen worden onderverdeeld in small, micro of nano. Micro-cap verwijst naar bedrijven met een market cap onder USD 300 miljoen. Nano-cap verwijst naar bedrijven met een market cap onder USD 50 miljoen.
Value en growth vertegenwoordigen twee tegenovergestelde kanten van het beleggingsspectrum.
Value-beleggers zoeken naar ondergewaardeerde aandelen. Ze gebruiken fundamentele analyse om ondergewaardeerde bedrijven op te sporen. Warren Buffet is misschien wel een van de bekendste value-beleggers, die zijn fortuin heeft gemaakt door ondergewaardeerde bedrijven te kopen en deze voor lange perioden aan te houden.
Growth-beleggers zijn meer geïnteresseerd in groeipotentieel van een onderneming en daarmee de aandelenkoers. Ze zoeken naar investeringen in de bedrijven van morgen – bedrijven die in de komende jaren enorm zullen groeien. Growth-beleggers zoeken naar bedrijven die een bovengemiddelde winstgroei laten zien, en dit zijn meestal kleinere of jongere bedrijven die actief zijn in snelgroeiende sectoren. De waarderingen van dergelijke bedrijven lijken vaak duur, en de risico's die ermee gepaard gaan zijn meestal hoger dan bij het value-segment.
Geïnspireerd op de casinowereld, waar blue chips het meest waardevol zijn, weerspiegelen deze aandelen dezelfde waarde in de wereldwijde financiële markt. Hoewel er geen letterboekdefinitie bestaat, worden blue-chip aandelen universeel erkend als de giganten van het bedrijfsleven, ofwel de mammoettankers van de wereldeconomie
Dit zijn de merken die wereldwijd resoneren – de pioniers die een duidelijke positie voor zichzelf hebben opgebouwd. Denk aan grote namen als Coca-Cola, Microsoft, Apple, Amazon en Google.
Een penny-stock verwijst meestal naar een aandeel dat voor minder dan USD 5 per aandeel wordt verhandeld. Ze worden meestal verhandeld via over-the-counter transacties via de particuliere OTC Markets Group (een Amerikaanse financiële markt die liquiditeit en prijsinformatie biedt voor bijna 10.000 over-the-counter effecten).
Hoewel minder gebruikelijk, worden sommige penny-stocks ook verhandeld op grote beurzen zoals de New York Stock Exchange (NYSE).
Er was een tijd dat penny-stocks simpelweg werden beschouwd als aandelen die voor minder dan USD 1 per aandeel werden verhandeld. De Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) heeft deze definitie echter aangepast naar alle aandelen die voor minder dan USD 5 worden verhandeld.
Het is goed om te weten dat penny-stocks vaak worden geassocieerd met bedrijven met een gebrek aan liquiditeit, wat simpel gezegd betekent dat het in- of uitstappen van een positie uitdagend kan zijn omdat er weinig kopers en verkopers zijn. Lage liquiditeit betekent ook dat je als belegger mogelijk moeite hebt om een prijs te vinden die de marktwaarde van een penny-stock nauwkeurig weerspiegelt.
Als beleggen in aandelen nieuw voor je is, zijn hier een paar zaken waar je rekening mee moet houden:
Voordat je begint met beleggen in aandelen, moet je nadenken over je tijdshorizon. Met "tijdshorizon" bedoelen we dat je jezelf moet afvragen: als je vandaag je geld belegt, wanneer heb je het geld dan weer nodig? Bedenk vervolgens wat je persoonlijke doelen zijn bij het beleggen. Wil je beleggen voor een langetermijndoel, zoals pensioen? In dat geval voel je je mogelijk comfortabeler met risico, omdat een lange tijdshorizon betekent dat je meer tijd hebt om te herstellen van eventuele verliezen. Als je denkt dat je dit geld binnenkort weer nodig hebt (bijvoorbeeld voor een kortetermijndoel, zoals sparen voor een vakantie), is dat ook goed om in gedachten te houden, omdat je dan mogelijk in meer conservatieve, laagrisico aandelen wilt beleggen. Lees verder om meer te leren over risicotolerantie en hoe dit je manier van beleggen kan beïnvloeden.
Zoals eerder genoemd, denk goed na over je tijdshorizon, je doelen en hoe comfortabel je bent met het mogelijke verlies van het geld dat je opzij hebt gezet om te beleggen. Dit alles bepaalt je risicotolerantie. Als je een hoge risicotolerantie hebt, kies je mogelijk voor aandelen die spannender en minder zeker zijn, maar misschien wel het potentieel hebben om grote winsten te behalen. Als je meer conservatief bent met beleggen en een lagere risicotolerantie hebt, kun je overwegen te kiezen voor aandelen van bedrijven die stabieler zijn en een geschiedenis hebben van lagere volatiliteit.
Lees je altijd in over elk bedrijf waarin je overweegt te investeren, zodat je een echt geïnformeerde beslissing kunt nemen. Sla je favoriete financiële nieuwssites op, luister naar (en abonneer je op) beleggingspodcasts (Saxo’s Market Call) en schrijf je in voor trading nieuwsbrieven. Blijf altijd leren en blijf nieuwsgierig.
In plaats van slechts één aandeel te kopen, probeer aandelen te kopen van verschillende bedrijven en sectoren, in plaats van te hopen dat één aandeel goed zal presteren. Dit heet diversificatie, en deze strategie helpt je totale risico te verminderen omdat verschillende beleggingscategorieën over het algemeen verschillend presteren., en deze strategie helpt je totale risico te verminderen omdat verschillende beleggingscategorieën over het algemeen verschillend presteren.
Het is onmogelijk om de markt te timen, omdat deze altijd op en neer zal gaan. Volatiliteit is onvermijdelijk. Als je wacht op de perfecte dag om te beleggen, begin je mogelijk nooit met beleggen omdat de perfecte dag niet bestaat. De beste tijd om te beginnen is nu.
Neem de tijd om de kleine lettertjes te lezen bij alle aandelen die je van plan bent te kopen, zodat je precies weet wat je bezit en of je extra's kunt verwachten, zoals dividenden of stemrecht. Meestal kun je deze informatie vinden op de investor relations-pagina van het bedrijf, waar deze informatie samen met andere gegevens zoals jaarlijkse prestatierapporten te vinden is.
Bij het overwegen welke aandelen je moet kiezen, raden we de volgende 'top-down' benadering aan. Let op: Bij deze aanpak kies je ervoor om niet in mandjes aandelen (zoals ETF's of beleggingsfondsen) te beleggen. Je kiest de aandelen individueel die deel zullen uitmaken van je portefeuille.
Sectorinvesteren of sectorbeleggen is een beleggingsstrategie waarbij je je als belegger op een specifieke bedrijfstak of segment van de economie richt. Een sectorfonds kan actief zijn (wanneer een belegger actief bepaalt welke sectoren en aandelen in hun portefeuille moeten zitten) of passief (meestal een indexvolger zoals een ETF).
Grofweg zijn er twee manieren om aan sectorbeleggen te doen. De eerste is door zelfverschillende individuele aandelen in die specifieke sector te selecteren en op te nemen in portefeuille. Een andere manier is via een fonds: ofwel via een passieve ETF (exchange-traded fund) die een index van die sector volgt, of middels een actief beleggingsfonds. Een beleggingsfonds zal proberen extra rendement te genereren ten opzichte van een indexbelegging via actief beheer van de portefeuille (die belegt in de sector van jouw keuze).
Sectorfondsen worden vaak aanbevolen als onderdeel van je asset allocatie - niet als je hele portefeuille - omdat ze zich slechts op één sector richten en daarom te weinig diversificatie bieden. Het is dus een nuance binnen een portefeuille. Dit betekent dat ze gevoeliger kunnen zijn voor de volatiliteit van de aandelenmarkt. Onthoud dat dus als je besluit aan de slag te gaan met sectorinvesteren.
Miljoenen beleggers en traders over de hele wereld kopen en verkopen dagelijks aandelen. De voornaamste redenen om dat te doen zijn:
Door aandelen te kopen en deze maanden of zelfs jaren vast te houden, streven beleggers ernaar te profiteren van langetermijngroei in de waarde van hun bezittingen en hun totale vermogen en nettowaarde.
Als je goed kijkt naar verschillende belangrijke aandelenindices, die de prestaties meten van bepaalde aandelen gegroepeerd op market cap of een specifieke industrie, kun je zien dat vermogensgroei historisch gezien vaak wordt bereikt met een lange tijdshorizon.
Een index waar je als belegger veel over zult horen is de S&P 500, die de aandelenprestaties volgt van 500 grote beursgenoteerde bedrijven in de VS. Over de afgelopen 30 jaar heeft de S&P 500 een samengesteld gemiddeld jaarlijks rendement van 10,7% opgeleverd.
Dit betekent natuurlijk niet dat de S&P 500 consistent is gegroeid door de jaren heen. Er zijn veel grote dalingen en crashes geweest in deze index. Bijvoorbeeld tijdens de crash van 2008 na de financiële crisis, en de crash van 2020 na de wereldwijde COVID-19 uitbraak, verloor de S&P meer dan 25% van zijn waarde in slechts enkele dagen. Dit benadrukt dat zelfs de meest populaire indices niet immuun zijn voor een neergang.
Deze ups en downs herinneren ons eraan dat, hoewel aandelen een belangrijk onderdeel kunnen vormen van elke portefeuille, ze ook riskanter zijn dan veel andere beleggingscategorieën, zoals obligaties.
Sommige mensen kopen en verkopen aandelen met kortetermijndoelen voor ogen. Je zou aandelen in een bedrijf kunnen kopen in de hoop ze snel weer met winst te verkopen, mits de prijs van die aandelen in de tussentijd stijgt.
Stel bijvoorbeeld dat je 10 aandelen van een bepaald bedrijf koopt voor USD 900 per aandeel en deze aandelen een paar dagen later verkoopt voor USD 1.093 per aandeel (koersstijging van 21,44%), dan maak je een brutowinst van USD 193 x 10 = USD 1.930.
Een belegger kan ook geld verdienen zonder het aandeel direct te verkopen. Sommige bedrijven bieden dividenden (winstuitkeringen) aan aandeelhouders, waarbij een bepaalde geldelijke betaling wordt gedaan per aandeel in bezit. Het bedrag van het dividend wordt meestal per kwartaal of jaarlijks bepaald, afhankelijk van hoe goed een bedrijf heeft gepresteerd in de voorafgaande periode.
Shell bood bijvoorbeeld een dividend van 31,5 cent per aandeel voor het derde kwartaal van het boekjaar 2024. Dit betekent dat een belegger die 100 aandelen Shell bezit, EUR 31,50 aan dividend zou hebben ontvangen van het bedrijf (EUR 0,315 x 100), zonder enige inspanning. Hierover is dan nog wel 15% dividendbelasting verschuldigd, zodat het nettobedrag wat lager uitvalt. Overigens kan de betaalde dividendbelasting in Nederland bij de jaarlijkse aangifte inkomstenbelasting weer worden verrekend.
Hoe meer de aandelenkoers van een bedrijf in de loop van de tijd stijgt, hoe groter de cumulatieve rendementen voor beleggers kunnen zijn. Stel dat je USD 10.000 in een bepaald bedrijf investeert. In de eerste 12 maanden stijgt de aandelenwaarde met 10%, wat betekent dat je aandelen nu USD 11.000 waard zijn, omdat USD 10.000 x 0,1 = USD 1.000.
Als je deze aandelen vasthoudt en ze het volgende jaar weer met 10% stijgen, is die investering van USD 10.000 nu USD 12.100 waard, omdat USD 11.000 x 0,1 = USD 1.100. Deze toenemende waardestijging staat bekend als samengesteld rendement (compound returns), omdat de stijging groter wordt met elke volgende prijsstijging. Dit is een belangrijke motivatie die veel mensen hebben om aandelen te kopen.
Het timen van de markt is extreem moeilijk, dus het beste moment om te verkopen kiezen is even moeilijk. Tenzij je een trader bent die wil profiteren van schommelingen in de markt, is het meestal beter om belegd te blijven.
Het gezegde "time in the market beats timing the market" betekent dat belegd blijven gedurende de marktcyclus meestal winstgevender uitpakt dan proberen de dieptepunten en hoogtepunten te timen. Als een levensgebeurtenis, zoals een bruiloft, dicteert dat je wat aandelen moet verkopen om geld vrij te maken, dan is dat logisch. Op lange termijn is het echter beter om belegd te blijven.
Aandelen wordengekocht en verkocht op de open markt. Een breed scala aan marktfactoren beïnvloedt de koers van elk aandeel, dus het is belangrijk om goed geïnformeerd te blijven om een haalbare beleggingsstrategie samen te stellen.
Belangrijke factoren om in de gaten te houden zijn:
Hoe een bedrijf presteert heeft een directe en grote impact op de aandelenkoers. Als een bedrijf positieve kwartaalcijfers presenteert of een optimistische vooruitblik geeft voor het komende jaar, kan de aandelenkoers stijgen. Het omgekeerde is ook waar. Als een bedrijf bijvoorbeeld een lagere winstverwachting rapporteert voor Q3 van een bepaald jaar, kan de aandelenkoers dalen zodra beleggers dit nieuws horen.
Het is belangrijk om op te merken dat een "goede" prestatie meestal relatief is ten opzichte van de verwachtingen. Daarom kan een sterk winstrapport van een bedrijf nog steeds zorgen voor een daling van de aandelenkoers als die winst lager is dan wat werd verwacht.
Het is niet alleen de individuele bedrijfsprestatie die de aandelenkoers beïnvloedt, maar ook de bredere sector waarvan het deel uitmaakt. De aandelenkoers van een oliebedrijf zoals ExxonMobil zal bijvoorbeeld dalen als er bredere problemen zijn in de olie-industrie, zoals vraaguitval of knelpunten in de aanvoer.
Het is belangrijk om te onthouden dat een aandelenkoers vaak wordt beïnvloed door simpelweg hoe mensen zich voelen. Dit is wat in grote lijnen wordt bedoeld met marktsentiment. Als het algemene sentiment is dat een bepaald bedrijf of een bepaalde sector het in de toekomst goed zal doen, zullen meer mensen aandelen in die sector kopen. Als gevolg daarvan kan de aandelenkoers stijgen, wat een soort self-fulfilling prophecy wordt.
We hebben dit zien gebeuren met bedrijven in de groene transitie zoals Tesla, waarvan de aandelenkoers tussen eind 2019 en eind 2020 met 900% steeg, toen het optimisme over de toekomst van emissievrije voertuigen over de hele markt toenam.
De bredere economie van een land, of de wereld, zal altijd een rol spelen in de aandelenkoers van een bedrijf. Dit is bijvoorbeeld waarom tijdens de Grote Recessie (de kredietcrisis) in 2008 aandelenindices wereldwijd massaal daalden, waarbij veel bedrijven hun aandelenkoers zagen wegvagen.
Omgekeerd presteren aandelenkoersen in betere economische tijden over het algemeen goed. Dit is natuurlijk niet altijd het geval, want (sommige) aandelenkoersen kunnen stijgen ondanks bredere economische somberheid. We zagen dit tijdens de pandemie in 2020 toen aandelenindices naar bijna recordniveaus stegen ondanks historische economische ontwrichting.
Het kopen en verkopen van aandelen brengt altijd risico's met zich mee. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen. Je beleggingen kunnen dus minder waard worden. Er is geen garantie dat je winst zult maken, en er is ook geen garantie dat je je initiële investering ooit zult terugverdienen. Als belegger is het cruciaal dat je je bewust bent van de risico's rond elke aandelentransactie. Zelfs als een aandeel voor jou een "zekerheidje" lijkt, zijn er altijd risico's aan verbonden.
Enkele belangrijke risico's om te overwegen zijn:
Sommige aandelen zijn van nature riskanter dan andere door de sector die ze vertegenwoordigen en de geografische gebieden waaraan de bedrijven zijn verbonden. Grondstoffenbedrijven, zoals olie- of metalenproducenten, staan bijvoorbeeld bloot aan risico's waaraan andere soorten aandelen niet blootstaan, vooral met betrekking tot geopolitieke volatiliteit. Olieprijzen kunnen dalen vanwege conflicten of een crisis in een specifiek land of regio, terwijl bepaalde tech-aandelen niet in prijs zullen dalen om dezelfde reden.
Het is onmogelijk om precies te weten wat er in de loop van de tijd met de aandelenkoers van een bedrijf zal gebeuren. Je aandeel kan stijgen, maar het kan net zo goed dalen. Ondertussen kunnen onverwachte gebeurtenissen, zoals marktcrashes of bedrijfsproblemen, de aandelenkoers doen dalen, wat je investering negatief beïnvloedt. Diversificatie over verschillende aandelen en beleggingscategorieën kan helpen dit risico te beperken.
Bedrijven hebben succes, maar kunnen ook falen. Dit is een ander onvermijdelijk risico om in gedachten te houden. Als een bedrijf failliet gaat, kunnen de aandelen in dat bedrijf ophouden te bestaan. Als dit gebeurt, wordt je investering in dat bedrijf volledig waardeloos. Beleggers kunnen dit risico beperken door hun aandelenposities in bedrijven met problemen tijdig af te bouwen. Ze kunnen er ook voor kiezen om in bedrijfsobligaties te investeren, aangezien obligatiehouders recht hebben op opbrengsten uit de verkoop van bedrijfsactiva in geval van faillissement.
Inflatie is een altijd aanwezig risico waarmee beleggers rekening moeten houden. Inflatie kan bedrijven op verschillende manieren schaden. Wanneer de inflatie stijgt, stijgen de operationele kosten voor bedrijven. Ondertussen kunnen overheidsmaatregelen om inflatie aan te pakken, zoals renteverhogingen en fiscale verkrapping, het ook moeilijker en kostbaarder maken voor bedrijven om in sommige sectoren te opereren.
Dit zorgt er vaak voor dat de waarde van aandelen daalt, wat verklaart waarom inflatieperiodes slecht kunnen zijn voor een aandelenportefeuille. Je hoort ervaren beleggers misschien praten over de noodzaak om een "hedge" (bescherming) tegen inflatie te hebben in een portefeuille. Deze term beschrijft investeringen die het vermogen van een belegger kunnen beschermen tegen de erosie van de koopkracht van geld veroorzaakt door inflatie. Denk daarbij aan beleggingen in een mandje met verschillende grondstoffen. Omgekeerd is “nul inflatie” ook slecht voor aandelenkoersen, omdat gezonde inflatieniveaus essentieel zijn voor het stimuleren van de economie (als de prijzen stijgen voelen consumenten de noodzaak om nu goederen te kopen en niet te wachten tot in de toekomst omdat de prijzen dan hoger zullen zijn).
Bedrijven moeten voldoen aan de huidige wet- en regelgeving en de behoeften van de (lokale) overheid. Er zijn veel manieren waarop wetgevende acties je aandelenbeleggingen kunnen beïnvloeden. Een bedrijf kan worden beboet als onderdeel van een antitrustzaak, wat de aandelenkoersen negatief kan beïnvloeden. De overheid kan de activa van een bedrijf in beslag nemen of het aan een audit onderwerpen, wat de aandelenwaarde verder kan aantasten. Dit is het onthouden waard omdat het een van de vele risico's is waarover beleggers geen controle hebben.
Hoewel er risico's zijn bij het beleggen in aandelen, zijn er ook enkele grote voordelen. Deze kunnen zijn:
Je kunt gemakkelijk een groot aantal bedrijfsaandelen kopen en verkopen omdat ze zo toegankelijk zijn. Andere beleggingscategorieën, zoals obligaties of grondstoffen, kunnen voor nieuwe beleggers vaak vrij ingewikkeld zijn om te leren verhandelen.
De mogelijkheid van dividenden is voor sommige beleggers een belangrijke reden om te beleggen. Door dividend-aandelen te kopen, kun je een passief inkomen opbouwen, mits het bedrijf je dividenduitkering niet verlaagt (dit gebeurde tijdens de COVID-19-crisis). Hoe meer aandelen je bezit, hoe meer het bedrijf je zal betalen wanneer het tijd is voor dividenduitkering.
Inflatie holt de waarde van contant geld uit. Als je je geld jarenlang op een bankrekening laat staan, is de kans groot dat dat geld in de loop van de tijd een aanzienlijk deel van zijn waarde verliest. Belangrijke indices zoals de S&P 500 hebben over een lange periode gemiddelde jaarlijkse rendementen van meer dan 10% laten zien. Met een inflatie die in maart 2022 8,4% bereikte, kan het verstandig zijn om activa te kopen die deze inflatie voor kunnen blijven of bij kunnen houden.
Aandelen bieden niet alleen superieure rendementen ten opzichte van de rente die banken bieden, maar leveren op lange termijn ook vaak betere rendementen op dan vele andere beleggingscategorieën. Goud, vastgoed en obligaties bieden bijvoorbeeld meestal veel lagere rendementen dan blue-chip aandelen. Als je op zoek bent naar betere rendementen over vele jaren, zijn aandelen vaak de meest effectieve manier om dit te bereiken.
Extended hours trading verwijst naar alle handel die wordt uitgevoerd via elektronische netwerken die plaatsvindt vóór of na de reguliere handelsuren van de beurs, zoals de London Stock Exchange (LSE). De LSE is normaal open van 8:00 tot 16:30 uur GMT, maar hun extended hours trading omvat een pre-trading sessie van 5:05 tot 7:50 uur en een post-trading sessie van 16:40 tot 17:15 uur.
Het is belangrijk om te onthouden dat de meeste brokers van traders en beleggers eisen dat ze tijdens extended hours limietorders plaatsen. Hoewel één voordeel van extended hours trading is dat beleggers snel kunnen reageren op marktgebeurtenissen die plaatsvinden nadat een beurs is gesloten, kent voor- en nabeurs handelen risico’s die leiden tot slechtere prijzen en moeilijkere uitvoering van orders.
Meer informatie over voor- en nabeurs handelen en de bijkomende risico's leest u in de Risico’s van Zelf Beleggen.
Handelen in aandelen met leverage betekent in essentie dat je een klein bedrag – de zogenaamde margin – inlegt om een grotere investering te kunnen doen. Je legt slechts een deel van de totale waarde in, en de broker leent je de rest van het geld. Hierdoor kun je meer aandelen kopen dan je met je eigen geld zou kunnen. Het is belangrijk om te begrijpen dat je winst of verlies wordt berekend over de volledige positiegrootte, niet alleen over het bedrag dat je zelf hebt ingelegd. Handelen met margin wordt beschouwd als een lening en brengt dus het risico met zich mee om meer te verliezen dan je oorspronkelijke inleg.
Stel dat je 1.000 aandelen van een bedrijf wilt kopen tegen een aandelenkoers van USD 10. De onderpandwaarde van dat specifieke aandeel is 70%. Dit betekent dat je na het kopen van deze aandelen een krediet kunt krijgen van 70% van de waarde van je aandelenbezit. Het stelt je in staat om je exposure te vergroten tot meer dan de oorspronkelijke investering van USD 10.000.
Met een onderpandwaarde van 70% kun je een leverage creëren van 3,33 (1/0,30). In dit voorbeeld zou je 3.333 aandelen kunnen kopen (ter waarde van USD 33.330) en slechts USD 10.000 hoeven in te leggen. Dit resulteert in een gehevelde positie. Als het aandeel 10% in waarde stijgt, stijgt de waarde van je bezit naar USD 36.660. Dit betekent een winst (voor kosten) van USD 3.333. Als deze winst wordt gerelateerd aan de oorspronkelijke investering van USD 10.000, betekent dit een winst van 33,3%, terwijl de aandelen slechts 10% stegen. Vergeet niet dat als de aandelenkoers daalt, je verliezen ook worden vergroot. En als de waarde van je beleggingen dermate is gedaald dat je niet langer genoeg eigen vermogen (margin) hebt om de geleende bedragen te dekken, kan dat ertoe leiden dat je extra geld moet storten of de positie moet sluiten. Daarom is het belangrijk om je beleggingen goed in de gaten houden en te begrijpen hoeveel risico je neemt bij het handelen met margin.
Een ticker symbool is een unieke combinatie van enkele letters die wordt gebruikt om een bedrijf op de aandelenmarkt te identificeren. MSFT is bijvoorbeeld de ticker voor Microsoft. Het is een erfenis uit de oude dagen toen aandelentransacties via telegraafleidingen werden verzonden. Het was simpelweg sneller om de ticker te gebruiken in plaats van de volledige naam.
Het dividend is de winstuitkering waarmee een aandeelhouder eendeel van de winst of inkomsten van het bedrijf ontvangt. Dit wordt vastgelegd in het dividendbeleid.
Het dividendbeleid beschrijft ook hoe het dividend beschikbaar wordt gesteld aan aandeelhouders. Dit kan in de vorm van contanten (cashdividend) of aandelen (stockdividend) zijn. In de meeste gevallen kun je als belegger aangeven welk type dividend je wenst te ontvangen. Afhankelijk van het rechtsgebied kunnen er soms fiscale gevolgen zijn die de voorkeur van een belegger voor een cashdividend of stockdividend kunnen beïnvloeden.
Een aandelensplitsing wordt uitgevoerd als een corporate action waarbij de splitsingsverhouding een van de belangrijkste details is. Het is gebaseerd op de beslissing van het bedrijf om het aantal uitstaande aandelen te verhogen terwijl de prijs per aandeel wordt verlaagd. Het komt voor als aandelen tegen zulke hoge prijzen worden verhandeld dat ze als onaantrekkelijk worden beschouwd voor particuliere beleggers.
Als een bedrijf bijvoorbeeld een 3:1 aandelensplitsing doorvoert, betekent dit dat elke aandeelhouder drie aandelen zou ontvangen voor elk aandeel dat ze bezaten.
We bespraken het al eerder, maar een Initial Public Offering (IPO) of beursgang is het proces dat een bedrijf doorloopt om zijn aandelen publiekelijk beschikbaar en verhandelbaar te maken op de beurs. Het IPO-proces vindt plaats op de primaire markt, terwijl de daadwerkelijke handel (na beursnotering) plaatsvindt op de secundaire markt.
Er zijn verschillende stappen tijdens het IPO-proces, maar de meest zichtbare voor een particuliere belegger zijn het opstellen van een prospectus, de prijsvorming en de mogelijkheid om in te schrijven en nieuw uitgegeven aandelen te verkrijgen (in plaats van van andere beleggers) bij toelating tot de secundaire markt.
Bedrijven kiezen voor een beursgang als een manier om kapitaal op te halen voor de uitbreiding van hun onderneming, omdat het het bedrijf betere toegang geeft tot kapitaal. Een andere reden is om meer naamsbekendheid te krijgen bij een breder publiek, waardoor zowel meer klanten als potentiële werknemers worden aangetrokken. Als investeerders van het eerste uur in het bedrijf (zoals venture capitalists, private equity fondsen of de oprichters van het bedrijf) op zoek zijn naar liquiditeit, is een beursgang ook een manier om de verhandelbaarheid van de aandelen te vergroten, wat deze vroege investeerders tevreden kan stellen. Eenmaal genoteerd aan de beurs, is het vaak ook eenvoudiger om in de toekomst extra kapitaal aan te trekken.
De secundaire markt is waar beursgenoteerde aandelen dagelijks van eigenaar wisselen. Een gewone belegger kent dit als de aandelenmarkt: de markt waar beleggers aandelen kopen in bedrijven waarin ze geïnteresseerd zijn, of bestaande posities verkopen. Het tegenovergestelde van de secundaire markt is de primaire markt. Goed om te weten: een beursgang vindt plaats op de primaire markt.
We hebben meerdere prijzen gewonnen voor onze producten en platforms. Maar de echte reden waarom aandelenhandelaren voor ons kiezen is dat we een veilig en transparant aanbod hebben opgebouwd dat maximale handelflexibiliteit biedt. Wat we je kunnen bieden:
De informatie op deze pagina is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als een individuele aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De beloning van de auteur van dit artikel staat/stond/zal niet direct of indirect in relatie (staan) met zijn specifieke aanbevelingen of standpunten. Ondanks het feit dat Saxo Nederland alle zorgvuldigheid in acht neemt bij het samenstellen en onderhouden van deze pagina's, en daarbij gebruik maakt van bronnen die betrouwbaar geacht worden, kan Saxo Nederland niet instaan voor de juistheid, volledigheid en actualiteit van de geboden informatie. Indien u zonder verificatie of advies gebruikmaakt van de verstrekte informatie, doet u dat voor eigen rekening en risico. Aan de informatie op deze pagina's kunnen geen rechten worden ontleend. Saxo Nederland is een handelsnaam van Saxo Bank A/S. Beleggen brengt risico’s met zich mee. Uw inleg kan minder waard worden. Meer informatie over de specifieke productrisico’s kunt u lezen op de productpagina’s of in het document 'Risico's van zelf beleggen'.